Ne govorim ovde o sicilijanskoj mafiji, „cosa nostri“ i slično. Ovde imam u vidu pojam mafije u smislu koji se danas često upotrebljava, a koji podrazumeva  različite oblike kriminalnog udruživanja i organizovanog kriminala, koji svoj nastanak i egzistenciju zasnivaju na povezanosti sa institucijama države u kojoj te organizacije deluju.

       Kad razmišljate o osobi koja je do nedavno bila Ministar odbrane, a sada je glavni kandidat za direktora Bezbednosno informativne Agencije (BIA), onda vam se u glavi nameće predstava da je to prekaljena ljudina obučena ne samo u vojnim već i u visoko bezbednosnim – čitaj špijunskim poslovima međunarodnog domašaja, nešto kao strogo lice Edgara Huvera, direktora CIA, kome smo imali prilike da se divimo u američkim špijunskim filmovima.

       U našoj verziji, ništa od toga. Mi na tim funkcijama imamo lepuškastog keramičara, blagog umilnog pogleda, odanog crkvi, koji pored onog svevišnjeg, bespogovorno veruje i u svog boga – predsednika svoje partije, Aleksandra Vučića, koji te njegove kvalitete neizmerno ceni i nagrađuje najvišim državnim funkcijama.

       Reč je o Bratislavu Gašiću, “knjazu od Kruševca grada”, koji je po ugledu na svog slavnog pretka Cara Lazara u tom području uspostavio ne samo svetovnu vlast, već i čvrste veze sa crkvenom vlašću. Ne postoje precizni podaci od kada je ta saradnja sa crkvom uspostavljena, ali sudeći po tome da je Bratislava Gašića Srpska pravoslavna crkva još 2013. godine odlikovala ordenom Svetog Save drugog reda, da se zaključiti da je ta saradnja započeta i znatno pre toga, jer kao što se osnovano da pretpostaviti Crkva ne nagrađuje bez dobrih razloga.

       E sad da se vratim na početak – da li u konkretnom slučaju postoji slučaj mafijaškog udruživanja prosudite sami. Prema pisanju “Blica“ od 6. Septembra 2016., na Vidovdan 2015. godine, u vreme dok je Bratislav Gašić bio Ministar odbrane, osveštan je krst u krugu kasarne „Car Lazar“ u Kruševcu, na mestu gde je trebala da bude izgrađena crkva. Izgradnja te crkve još nije započeta, što nije smetalo ovom savremenom knjazu da izgradi i jednu o svom trošku – na Bagdali, predgrađu Kruševca, posvećenu Svetom Jovanu Krstitelju, završenu i predatu Srpskoj pravoslavnoj crkvi u oktobru prošle godine. Crkvu je osveštsao lično patrijarh srpski Irinej! Na zidovima crkve su kako dolikuje oslikane i freske, a na freskama – nevina lica braće Gašić, Bratislava i Bobana, kako umilno i pokorno, simbolično predaju svevišnjem na dar hram gospodnji.

       Iz starog Rima potiče pojam – indulgencija, oprost grehova. Kad bi se bogati i osioni patriciji malo zaigrali, pa im se učinilo da bi zbog počinjenih greha mogli otići u pakao a ne u raj, tu bi se našla crkva koja bi vršila otkup njihovih grehova. Pa ako si grešan, plati i izbavićeš se. Sudeći po darovima koje Bratislav Gašič daje crkvi, čini se da je i on grešan. Ko bi u to poverovao.

Dragiša Čolić, 08.09.2016.